Ból jest nieodłącznym elementem ludzkiego doświadczenia. Każdy z nas, w pewnym momencie życia, doświadcza dyskomfortu, który może być wynikiem urazu, choroby lub innych czynników. Dlatego też, rozwijanie skutecznych metod łagodzenia bólu jest zadaniem kluczowym dla medycyny i farmakologii. W tym kontekście, leki przeciwbólowe odgrywają nieocenioną rolę. Jednym z nich jest Dekenor zawierający deksketoprofenu 25 mg.

Jak działa Dekenor?

Dekenor to lek przeciwbólowy z grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Stosowany jest u osób dorosłych w krótkotrwałym leczeniu bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, takim jak ból mięśni, bolesne miesiączkowanie, ból zębów.

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Zalecana dawka to zazwyczaj ½ tabletki (12,5 mg) co 4-6 godzin lub 1 tabletka (25 mg) co 8 godzin, nie więcej niż 3 tabletki na dobę (75 mg). Jeśli w ciągu 3-4 dni nie nastąpi poprawa lub nastąpi pogorszenie objawów, należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz zaleci, ile tabletek na dobę należy przyjmować i jak długo. Dawka leku Dekenor, którą należy przyjąć, zależy od rodzaju, nasilenia i trwania bólu. Najmniejsza skuteczna dawka powinna być stosowana przez najkrótszy możliwy okres niezbędny do złagodzenia objawów. W przypadku infekcji, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub ulegają pogorszeniu (patrz punkt 2). W przypadku osób w podeszłym wieku, lub w przypadku występowania problemów z nerkami lub wątrobą, terapię należy rozpocząć od całkowitej dobowej dawki, która nie przekracza 2 tabletek (50 mg). W przypadku osób w podeszłym wieku ta dawka może zostać później zwiększona do ogólnie zalecanej dawki (75 mg), w przypadku dobrej tolerancji leku Dekenor.

Kiedy nie należy stosować Dekenoru?

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne NLPZ, fotoalergia lub reakcje fototoksyczne, które wystąpiły podczas leczenia ketoprofenem lub fibratami, krwawienie z przewodu pokarmowego lub jego perforacja w wywiadzie, związane z wcześniejszym stosowaniem NLPZ, choroba wrzodowa żołądka czynna lub w wywiadzie, krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja obecnie lub w wywiadzie, przewlekła niestrawność, inne czynne krwawienie z przewodu pokarmowego lub zaburzenia przebiegające z krwawieniami, choroba Leśniowskiego i Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ciężka niewydolność serca, umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny ≤59 ml/min), ciężkie zaburzenia czynności wątroby (10–15 punktów w skali Childa i Pugha), skaza krwotoczna lub inne zaburzenia krzepnięcia krwi, ciężkie odwodnienie (spowodowane przez wymioty, biegunkę lub niedostateczną podaż płynów), III trymestr ciąży, okres karmienia piersią. Nie stosować u osób, u których substancje o podobnym mechanizmie działania do deksketoprofenu (np. kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ) wywołują napady astmy, skurcz oskrzeli, ostry nieżyt błony śluzowej nosa lub powodują wystąpienie polipów nosa, pokrzywki lub obrzęku naczynioruchowego.

Sposób podawania

Tabletkę należy połknąć, popijając wystarczającą ilością wody. Lek należy przyjmować razem z jedzeniem, gdyż pomaga to ograniczyć ryzyko związane z wystąpieniem żołądkowych lub jelitowych działań niepożądanych. Niemniej jednak, w przypadku ostrego bólu i potrzeby szybkiej ulgi, zaleca się przyjmowanie leku na pusty żołądek (przynajmniej 30 minut przed posiłkiem), ponieważ spowoduje to łatwiejszą absorpcję leku.

Jaki jest mechanizm działania deksketoprofenu?

Niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ). Pochodna kwasu propionowego o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Działanie leku polega głównie na hamowaniu cyklooksygenaz: (1) konstytutywnej (COX-1) odpowiedzialnej za syntezę prostaglandyn spełniających funkcje fizjologiczne; (2) indukowalnej (COX-2) odpowiedzialnej za syntezę prostaglandyn prozapalnych w miejscu zapalenia. Działanie przeciwbólowe deksketoprofenu zaczyna się ok. 30 min po podaniu i utrzymuje się przez 4–6 h. tmax – 30 min. W ok. 99% wiąże się z białkami osocza. t1/2 w fazie eliminacji – 1,65 h. Po sprzężeniu z kwasem glukuronowym deksketoprofen wydalany jest głównie przez nerki. W moczu wykrywany jest wyłącznie S-(+) enancjomer, co świadczy o braku konwersji deksketoprofenu do R-(-) enancjomeru. Lek nie kumuluje się w organizmie. Jednoczesne spożywanie posiłku powoduje wydłużenie tmax i zmniejszenie cmax, nie powoduje jednak zmiany AUC. [1]

Leczenie bólu stanowi fundament opieki medycznej, mającej na celu poprawę jakości życia pacjentów. Istnieje wiele różnych podejść do zarządzania bólem, które zależą od jego rodzaju, przyczyny i nasilenia. Jednym z podstawowych narzędzi w łagodzeniu bólu są leki przeciwbólowe, które mogą być stosowane zarówno w przypadku bólu przewlekłego, jak i ostrego. Wybór odpowiedniego leku i dawki zależy od wielu czynników, w tym od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz ewentualnych innych schorzeń. Oprócz farmakoterapii, terapia bólu może obejmować także fizjoterapię, akupunkturę, terapię zajęciową i wiele innych metod. Dążenie do znalezienia skutecznego sposobu łagodzenia bólu jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala pacjentom na powrót do aktywności życiowych i cieszenie się zdrowszym, bardziej komfortowym życiem.

[1] Żródło: https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=4348